De totale onderwerping hfst.114. De ceremonie

114. De ceremonie.

"Beste familie, vrienden, collega's en kennissen. Vandaag zijn we bij elkaar om getuige te zijn van de verbintenis van De goddelijke Davina Wolf en haar sub ricky gerards."
Alles gaat nu ineens heel snel maar ook langzaam. De vrouwenstem blijft doorpraten. Mijn Godin helpt mij overeind,neemt mijn hoofd in haar grote handen en lacht! Een stralende lach. Ik sta midden op het podium en mijn Godin maakt twee kettingen die omlaag hangen van het plafond vast aan de zijkanten van mijn hals corset. Mijn ogen tranen van het licht dat vanuit de zaal op mij gericht is. Door de tranen heen zie ik de witte schim van mijn grote liefde! De vrouwenstem blijft verder praten een oneindige stroom woorden. Ik voel hoe mijn godin mijn kuisheidskooitje opent en verwijderd. Ook mijn prince albert wordt verwijderd. Ik voel hoe ze mijn slappe klit met vaste hand door een extreem nauw kokertje trekt en dan van onderuit iets door het gat in mijn klit dat de prince albert piercing heeft achter gelaten steekt. De piercing ring wordt weer geplaatst. Dan verschijnt haar gezicht weer in mijn blikveld.het stralende licht achter haar maakt dat ze een hemelse verschijning lijkt. Ze neemt mijn hoofd in haar handen en kijkt mij straalend aan. Mijn hart maakt een sprongetje, god wat houd ik van haar. Ze draait zich om en haar stem overstemt de muziek. "Als blijk van zijn totale onderwerping zal ricky gerards nu onomkeerbaar en voor de eeuwigheid zijn mannelijkheid opofferen aan mij. Mijn lieve ricky accepteer jij jou totale onderwerping? Ze heeft zich weer naar mij omgekeerd. Zeg het luid en duidelijk en laat deze zaal met vrienden en familie getuigen zijn." Ik haal zo diep mogelijk adem als mijn uitdossing mij toe staat. Tranen van ontroering wellen op in mijn ogen. Ik wil antwoorden maar mijn stem breekt. Ik begin opnieuw. "Ja mijn enige en echte goddelijke Meesteres Davina ik accepteer mijn totale onderwerping aan U." Ze lacht en pakt mijn hoofd weer stevig vast en kijkt mij diep in mijn ogen. "Ik wil dat je bij elk pinnetje dat ik zometeen plaats denkt aan een van de vele momenten die wij beleefd hebben op de weg hier naar toe." Dan kust ze mij. Er klinkt geklap en gejuich uit de zaal....